You’ve talked the talk, now, can you walk the walk?

Ik houd ervan, Amerikaanse one-liners. Deze is al ruim een eeuw oud, maar is nog steeds actueel. En lijkt op onze polder versie: ‘je hebt gezegd wat je ging doen, maar wanneer ga je nu doen wat hebt gezegd?’

Een van mijn retail mentoren heeft een supermarkt variant: ‘luister niet naar wat de klant zegt, maar kijk naar wat die doet’. En daar kan ik wel wat mee. Als je de gemiddelde supermarktbezoeker vraagt: ‘wil je gezond eten?’ dan zal het antwoord in grote meerderheid JA zijn. Kijk je echter in de winkelwagen, dan zie je een ander verhaal. In zekere zin geldt dit ook voor de supermarkt zelf. Speerpunten voor alle ketens zijn o.a. duurzaamheid, gezond, lokaal. Maar kijk je in het schap wat er wordt aangeboden en in welke percentage van het geheel, dan is het goed zoeken naar hoe dat wordt waargemaakt. Het zal een kwestie van vraag en aanbod zijn.

Bij mijn specialiteit – verse maaltijden – zie ik het zelfde. Ik durft te stellen dat Michiels Maaltijd met afstand de beste verse maaltijd is in het schap van de supermarktpartners waarmee wij samen werken. Alleen al op kleinschaligheid, ambacht en lokale binding komt geen enkele andere maaltijd in de buurt. Let wel, ik zeg niets over smaak, dat is persoonlijk. Toch kiezen mensen ook voor maaltijden met een prijsstelling waarvoor bij de consument alle alarmbellen moet afgaan. Er zijn uiteraard wel goede andere maaltijden: maar als je een bakje bami met groenten, ca. 450 gram, durft te verkopen voor € 4,95 dan kun je mij niet wijsmaken dat je het belang van de consument nog voor ogen hebt. Dat geldt ook voor een kilo lasagne van € 2,99  Daarbij, het wordt fabrieksmatig massaal bereid en landelijk dan wel internationaal gedistribueerd. Dat wil je toch eigenlijk niet.

Waarom kiest de consument dan toch vaak voor een fabrieksmaaltijd? Simpel: prijs. De gezondheidsprincipes kennen een budgettaire grens. Logisch ook. Maar die prijs is zo één dimensionaal. Als je iets eet wat geen waarde heeft, geen bijdrage levert aan je gezondheid, welbevinden en je leefomgeving: is het dan niet altijd te duur? Ik moet ook op de kleintjes letten. Maar op mijn eigen gezondheid bezuinigen is geen optie. Dat kost op termijn altijd meer dan je had gewild. Dus kies ik voor kwaliteit. En voor ‘less is more’. Ik hoef niet elke dag vlees te eten. En van de restjes kun je ook genieten. En Michiels Maaltijd – ca. € 1,25 per ons – is zeker niet te duur. Het heeft het prijskaartje dat hoort bij goed eten. Het blijft dan ook mijn missie om de supermarkt bezoekers te inspireren en informeren dat gezondheid altijd prioriteit nummer 1 moet zijn en niet budget. Ga voor kwaliteit en je lichaam zal je dankbaar zijn.